Juuls date avonturen #12 Ademloos

Home » Nieuws » Juuls date avonturen #12 Ademloos
Juuls date avonturen #12 Ademloos
17/04/2023

Juul, redacteur van De Verhalenfabriek en auteur van de gelijknamige serie neemt jullie wekelijks mee in haar date-avonturen. 

Warme handen vliegen over mijn lichaam. Mijn tong streelt de zijne en ik bijt zachtjes in zijn lip. Een gegrom stijgt op uit zijn keel. Mijn handen vinden hun weg onder zijn shirt. Vlak bij die twee lijntjes op zijn buik die recht naar beneden wijzen. Het meest sexy onderdeel van een mannenlichaam als je het mij vraagt. Mijn vingers haken zich vast aan de lusjes in zijn spijkerbroek en ik druk hem tegen mij aan. Alles in mij straalt verlangen uit. Weg met Schotse hottie, weg met Mr. Fit en weg met Kaj de kunstenaar. Eindelijk een man die mij weer in vuur en vlam zet. Mijn principes heb ik ook overboord gegooid. Het saaie daten ben ik zat. Toen Elles en ik vanavond aan de cocktails gingen, had ik niet verwacht dat ik iemand zou oppikken. Maar na een paar tequila sunrise maakte ik oogcontact. Ik herkende hem eerst niet zonder zijn lange zwarte lokken. Maar dit korte haar stond hem nog veel beter.
Hij kwam direct naar me toe toen hij me gespot had. ‘Juul, toch?’ zei hij terwijl hij mij drie kussen gaf alsof we oude bekenden waren. ‘Romy zei al dat ik je hier kon vinden.’
Ik keek hem vragend aan. ‘Je zocht naar mij?’
‘Natuurlijk, volgens Romy zijn we geknipt voor elkaar.’ Hij grinnikte om zijn eigen grapje.

En nu trokken we dus de kleren van elkaars lijf. Hijgend drukte hij me tegen de muur aan en pakte me bij mijn polsen vast. Hij kuste me in mijn nek. De stoppeltjes op zijn gezicht schuurden zachtjes langs mijn hals. Heel even deed ik mijn ogen open om te kijken waar we stonden. In een steeg, naast de kroeg. Niet de meest sexy plek en het stonk hier ook eigenlijk wel een beetje. Mijn huis was te ver weg.
Hij keek me in mijn ogen. ‘Zullen we een comfortabele plek opzoeken? Mijn huis is hier vlakbij,’ zei hij alsof hij mijn gedachten kon lezen. Hij drukte nog een kus op mijn mond en pakte mijn hand vast. Hij had niet gelogen. Hij woonde echt vlakbij. Na vijf minuten liepen we de trap van zijn appartementencomplex op. Terwijl hij mij voor zich de trap op liet lopen, vlogen zijn handen naar mijn billen. Giechelend snelde ik naar boven. Hij deed de deur open naar een smetteloos wit appartement waar het rook naar citroen. Tijd om rond te kijken kreeg ik niet. Hij pakte me bij mijn heupen en begon me weer te zoenen. Zijn jas viel op de grond en de mijne ernaast. Zijn handen gleden onder mijn bloesje. Hongerig begon hij de knoopjes los te maken.
‘Wacht maar,’ zei ik en ik trok de blouse over mijn hoofd en pakte zijn shirt ook vast. ‘Jammer dat je die bloemenblouse niet draagt,’ zei ik terwijl zijn lippen de mijne raakten. Ik trok het shirt over zijn hoofd. Onze warme lichamen gleden langs elkaar. Zachtjes begeleidde hij mij naar zijn bed en legde me neer terwijl hij kusjes op mijn buik gaf. Hij maakte mijn knoop los, trok mijn skinny jeans uit en ging verder waar hij gebleven was.

Er klonk een sleutel in het slot. Loom draaide ik me op mijn andere zij.
‘Jan,’ klonk het vanuit de keuken.
Verschrikt deed ik mijn ogen open. Waar was ik? Vaag stond me iets bij van cocktails en zoenen in een vieze steeg.
‘Ik ben hier, mam,’ klonk het naast me.
Voetstappen kwamen onze kant op. Wat? Ze gaat toch niet binnenkomen? Snel trok ik het dekbed over mijn naakte lichaam.
‘Lig je nog in bed? Het is al 12 uur geweest.’ Een vrouw met een klein brilletje en zwarte krullen keek me verbaasd aan terwijl ze de kamer in liep.
‘O, je hebt bezoek.’
Slaperig keek Jan haar aan terwijl ze deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat je in de slaapkamer van je zoon staat waar hij naakt in bed ligt met zijn laatste verovering.
Mag ik hier weg?

De nieuwe novelle van Janice Bakker is nu te lezen en heet Ademloos.